کد مطلب:23154 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

گاهي دلم بسيار مي گيرد، ريشه اين احساسات و درمان آن چيست؟

اين حالت در صورتي كه علائم و نشانه هاي ديگري شبيه كم اشتهايي به غذا، كم خوابي، احساس ضعف و تنبلي، دوست داشتن تنهايي و نظاير آن را به مدت زيادي به همراه نداشته باشد جاي نگراني نيست. چون گاهي افراد در چنين سنين به خاطر عوامل مختلف مثل نداشتن تفريح لازم دوري از والدين و بستگان، نداشتن دوست صميمي و نزديك و نظاير آن چنين حالتي براي آنها ايجاد مي شود و براي حل و درمان اين حالت مي توانيد به توصيه هاي زير عمل كنيد: 1- براي خود يك برنامه منظم طبق آنچه كه در جواب سؤال 5 بيان شد تنظيم كنيد تا ساعات شبانه روز را به كارهاي خاص و متناسب با آن اختصاص دهيدو از سرگرداني و حيراني بيرون بياييد و احساس خلأ برنامه و بي برنامه گي نكنيد. 2- ساعتي را با دوستان صميمي و هم اتاقي ها يا هم درسي هاي خود به ذكر داستان ها و لطيفه ها و تفريح بگذرانيد. 3- روابط خود را با دوستان خود بيشتر كنيد (به شرط اين كه به درس و تحصيل شما لطمه اي وارد نكند). 4- در صورتي كه منشأ اين حالت دوري از بستگان و والدين خودتان است، سعي كنيد زودتر از گذشته به آنها سربزنيد يا تماس تلفني بگيريد. 5- سعي كنيد به ورزش دسته جمعي نظير فوتبال، واليبال و... اهميت بيشتري بدهيد. 6- سعي كنيد اوقات تنهايي خود را كاهش بدهيد، مطالعه را نيز در كتابخانه انجام دهيد و در اتاق تنها نمانيد. 7- در نمازها به خصوص نمازهاي جماعت بيشتر و فعال تر شركت كنيد. 8- وقتي احساس كسالت مي كنيد يك دوش آب ولرم (نه گرم و نه سرد) بگيريد. 9- تغييري در وضعيت خود، كتابها، اتاق يا محيط كار خود بدهيد به عبارت ديگر خودتان را از يكنواختي بيرون بياوريد.